eyhana

ara s. dan.

1. Birdən, olmaya, olmaya-olmaya, işdir. Qız başladı fikir eləməyə ki, eyhana, bu adamlar bilsə ki, İbrahim yoxdu, mən burda təkəm, görəsən, başıma nə gələr? (Nağıl). <Aftil:> Bir də, eyhana, adamdır, işdir, gecə qapını döyən oldu, məbada açasınız. C. C..

2. Hərgah, əgər, şayəd. Eyhana gəlsə, sözlərimi ona çatdır.